Προσβολή από σκουλήκια - μόλυνση του ανθρώπινου οργανισμού με παρασιτικά σκουλήκια - σκουλήκια (ελμινθοί). Τα συμπτώματα της ελμινθικής εισβολής καθορίζονται από τον τρόπο μόλυνσης, τον αριθμό των παρασίτων που λαμβάνονται, τον βαθμό προσαρμοστικότητάς τους στο ανθρώπινο σώμα και άλλα χαρακτηριστικά.
Τα πρώτα σημάδια της νόσου στους ενήλικες μπορεί να εμφανιστούν τόσο 2-3 ημέρες μετά τη μόλυνση, όσο και μετά από ενάμιση χρόνο, αλλά συνήθως η περίοδος επώασης είναι 2-3 εβδομάδες.
Οι ελμίνθοι δεν έχουν την τάση να πολλαπλασιάζονται στο ανθρώπινο σώμα (με εξαίρεση τα σκουλήκια και κάποια άλλα σκουλήκια)
Τρόποι μόλυνσης:
- Επικοινωνήστε με το νοικοκυριό.
- πεπτικός;
- διαβιβάσιμος;
- διαδερμική.
Η πηγή μόλυνσης είναι ένα άρρωστο άτομο ή φορέας.
Ταξινόμηση ελμινθών
Σε ενήλικες έχει καταγραφεί παρασιτισμός περισσότερων από διακόσιων ποικιλιών ελμινθών, οι οποίοι, σύμφωνα με τα δομικά τους χαρακτηριστικά, ανήκουν κυρίως σε δύο τύπους σκουληκιών:
- Οι στρογγυλοί σκώληκες είναι νηματώδεις που προκαλούν ασθένειες όπως ασκαρίαση, εντεροβίαση, τριχουρίαση, τριχινίαση, δρακουνκουλιάση, φιλαρίαση, τοξοκαρίαση.
- Οι επίπεδες σκώληκες υποδιαιρούνται σε:
- μια κατηγορία ταινιών που προκαλούν teniarinhoz, τενίαση, κυστικέρκωση, διφυλλοβοθρίαση, υμενολεπίαση, εχινόκοκκωση.
- μια κατηγορία φυσαλίδων που προκαλούν σχιστοσωμίαση, οπισθορχίαση, κλονορχίαση, φασκιολίαση, δικροκοιλίαση.
Ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του κύκλου ζωής και των παραγόντων μετάδοσης, διακρίνονται τρεις κύριοι τύποι ελμίνθων: γεωέλμινθοι, βιοελμινθοί, ελμινθοί επαφής.
Η επίδραση των παρασίτων στον ανθρώπινο οργανισμό
Η συντριπτική πλειοψηφία των σκουληκιών ζει στα έντερα των ενηλίκων, ωστόσο, ορισμένοι τύποι παρασιτικών σκουληκιών στο στάδιο της προνύμφης ωριμάζουν στους ιστούς άλλων οργάνων (ήπαρ, εγκέφαλος, καρδιά, πνεύμονες, μάτια κ. λπ. ). Στη διαδικασία της ζωτικής δραστηριότητας των ελμίνθων, σχηματίζονται τοξικές ουσίες που διεισδύουν στην κυκλοφορία του αίματος και μεταφέρονται από αυτό σε διαφορετικά όργανα. Επιπλέον, οι έλμινθες στο ανθρώπινο έντερο απορροφούν ουσίες απαραίτητες για τη ζωή (αμινοξέα, λιπαρά οξέα, γλυκόζη, ένζυμα και άλλα), οδηγώντας σε δυσλειτουργίες στα φυσιολογικά συστήματα του σώματος.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι ελμινθικές εισβολές είναι διπλά επικίνδυνες: η επιζήμια επίδραση αντανακλάται όχι μόνο στην κατάσταση της μητέρας, αλλά και στην ωρίμανση του εμβρύου.
Η προσβολή από σκουλήκια μπορεί να περιπλέξει την εξέλιξη της εγκυμοσύνης. Ως αποτέλεσμα μόλυνσης στο σώμα μιας γυναίκας, η απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών μειώνεται, κάτι που είναι εξαιρετικά ανεπιθύμητο κατά τη διάρκεια της κύησης.
Επιπλέον, οι έλμινθες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή τοξίκωση. Τα σκουλήκια καρφίτσας μπορούν να διεισδύσουν στα γεννητικά όργανα μιας γυναίκας. Αυτό οδηγεί σε έντονο κνησμό και, ως αποτέλεσμα, συνεχή δυσφορία και διαταραχή του ύπνου.
Υπάρχουν έλμινθες που μπορούν να βλάψουν το εντερικό τοίχωμα. Ως αποτέλεσμα, είναι δυνατή μια μικρή αλλά μακροχρόνια απώλεια αίματος. Αυτό είναι γεμάτο με το σχηματισμό σιδηροπενικής αναιμίας σε μια έγκυο γυναίκα.
Οι ελμίνθοι είναι σε θέση να διαπεράσουν τον φραγμό του πλακούντα και να παρασιτούν στον κορμό και στο σώμα του εμβρύου. Επιπλέον, μπορούν να εισέλθουν στον εγκέφαλο και να οδηγήσουν σε αύξηση του μεγέθους του κεφαλιού, γεγονός που περιπλέκει την πορεία του τοκετού.
Η παρουσία τους στους πνεύμονες είναι επίσης επικίνδυνη - στη συνέχεια, το παιδί θα αναπτύξει τη χρόνια φλεγμονή τους.
Κλινική
Διακρίνετε το οξύ στάδιο της ελμινθικής εισβολής, το οποίο χαρακτηρίζεται από πιο έντονη κλινική, και το χρόνιο, που μπορεί να διαρκέσει αρκετά χρόνια και να εκδηλωθεί ως διαγραμμένα συμπτώματα.
Τα πιο κοινά συμπτώματα ελμινθικής εισβολής:
- Η εμφάνιση δυσλειτουργιών στο πεπτικό σύστημα, και συγκεκριμένα:
- δυσκοιλιότητα (λόγω απόφραξης του εντερικού αυλού, των χοληφόρων αγωγών με σκουλήκια).
- χαλαρά κόπρανα (λόγω της επίδρασης ουσιών που παράγονται από έλμινθους).
- υπερβολικός σχηματισμός αερίων (λόγω δυσπεψίας).
- Πόνος στις αρθρώσεις και στους μύες - εμφανίζονται όταν τα παράσιτα διεισδύουν στο υγρό της άρθρωσης και στους μύες.
- Δερματικά συμπτώματα (εξάνθημα, έκζεμα, κνησμός, ακμή) που προκαλούνται από την επίδραση τοξικών ουσιών που παράγονται από έλμινθους.
- Διαταραχές του νευρικού συστήματος, που εκφράζονται:
- ανησυχία;
- ευερέθιστο;
- λαχτάρα;
- διαταραχή ύπνου κ. λπ.
- Απώλεια βάρους που σχετίζεται με μεταβολικές διαταραχές.
- Καταρροϊκά συμπτώματα της αναπνευστικής οδού (καταρροή, βήχας), που προκύπτουν από τη διείσδυση ελμινθών σε αυτά.
Έμμεσα σημάδια ελμινθικής εισβολής:
- διευρυμένοι λεμφαδένες?
- αυξημένη θερμοκρασία σώματος?
- κόπωση, εξασθένιση?
- ναυτία (μπορεί να είναι κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ως εκδήλωση τοξίκωσης).
- πονοκεφάλους?
- αναιμία (λόγω απώλειας αίματος).
- φαγούρα στο περίνεο.
Διαγνωστικά
Συνήθως, για την ανίχνευση ελμινθικής εισβολής σε ενήλικες, πραγματοποιείται ανάλυση κοπράνων ή απόξεση από τις πτυχές γύρω από τον πρωκτό. Τα αυγά των σκουληκιών εξετάζονται μικροσκοπικά και προσδιορίζεται η εμφάνισή τους.
Ωστόσο, αυτή η ανάλυση δεν βοηθά πάντα στον εντοπισμό ελμινθών. Το πιο ειδικό για την ελμινθική εισβολή είναι μια εξέταση αίματος για την παρουσία αντισωμάτων σε διάφορους τύπους σκουληκιών σε αυτήν. Σε μια γενική εξέταση αίματος, όταν το σώμα μολύνεται με έλμινθους, ανιχνεύεται αύξηση της περιεκτικότητας σε ηωσινόφιλα και λευκοκύτταρα.
Για να αναγνωρίσετε τα σκουλήκια κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μπορεί να μην αρκεί μόνο η ανάλυση των κοπράνων. Για πιο αξιόπιστη διάγνωση, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί υπερηχογράφημα, εξέταση αίματος και ανάλυση αμνιακού υγρού.
Θεραπεία
Όταν εντοπίζονται σημεία ελμινθικής εισβολής και επαληθεύεται η διάγνωση με εξετάσεις αίματος και κοπράνων, η θεραπεία πραγματοποιείται λαμβάνοντας υπόψη τον τύπο του παρασίτου. Για αυτό, ο γιατρός συνταγογραφεί συγκεκριμένα ανθελμινθικά φάρμακα. Τις περισσότερες φορές, αυτά τα φάρμακα δεν εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος, ασκώντας δράση αποκλειστικά μέσα στα έντερα. Εξαιτίας αυτού, η πιθανότητα τοξικών επιδράσεων στο σώμα είναι ελάχιστη.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια μόνο χρήση του φαρμάκου είναι αρκετή για να απαλλαγούμε από τα σκουλήκια, σε άλλες, απαιτείται μεγαλύτερη θεραπεία, κατασκευασμένη σύμφωνα με ένα μεμονωμένο σχέδιο από έναν ειδικό.
Αυτό είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να μην πάρει χρόνια πορεία η νόσος. Το κύριο καθήκον της επαναλαμβανόμενης πορείας θεραπείας είναι η καταστροφή των παρασίτων που έχουν εισέλθει στο ανθρώπινο σώμα με τη μορφή αυγών και δεν έχουν ολοκληρώσει ακόμη τον κύκλο ζωής τους. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, θα μετατραπούν σε ενήλικες και θα καταστραφούν υπό την επήρεια φαρμάκων.
Συνήθως, για να επιτευχθεί ένα καλό αποτέλεσμα, όλη η οικογένεια πρέπει να αντιμετωπίζεται υπό τον έλεγχο των εξετάσεων αίματος και κοπράνων.
Η παθογενετική θεραπεία περιλαμβάνει αντιαλλεργικά φάρμακα, φάρμακα για την ομαλοποίηση της εντερικής χλωρίδας.
Ταυτόχρονα, αντιμετωπίζονται συνοδά νοσήματα, που συχνά αναπτύσσονται ως επιπλοκή ελμινθάσεων (αναιμία, υποβιταμίνωση, υποσιτισμός).
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, εκτός από την αντιελμινθική δράση του φαρμάκου, λαμβάνεται υπόψη η πιθανή επίδρασή του στο έμβρυο.
Κατά κανόνα, στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, όταν η ωοτοκία των κύριων οργάνων και συστημάτων του εμβρύου βρίσκεται στο στάδιο του σχηματισμού, είναι καλύτερο να αποφύγετε μια τέτοια θεραπεία. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οποιαδήποτε φάρμακα μπορεί να βλάψουν πολύ περισσότερο το έμβρυο από τον πιθανό κίνδυνο από την έκθεση σε σκουλήκια.
Σε αυτό το στάδιο, μπορείτε να προσπαθήσετε να απαλλαγείτε από παράσιτα με τη βοήθεια μη φαρμακευτικών μέσων.
Είναι γνωστές πολλές συνταγές που μπορούν να συμπληρώσουν τη βασική θεραπεία και μερικές φορές να αντικαταστήσουν πλήρως τη φαρμακευτική θεραπεία. Τα πιο αποδεδειγμένα μέσα ελμινθών είναι:
- σπόροι κολοκύθας;
- κρεμμύδι;
- σκόρδο;
- χυμός ροδιού?
- αφεψήματα τάνσυ και αψιθιάς.
Στο δεύτερο και τρίτο τρίμηνο, μειώνεται η πιθανότητα αρνητικής επίδρασης των φαρμάκων στο έμβρυο και τη γέννησή του.
Μετά το τέλος της πορείας της θεραπείας, είναι απαραίτητο να γίνει εκ νέου ανάλυση για σκουλήκια - απόξεση. Αυτό γίνεται για να βεβαιωθείτε ότι η συνταγογραφούμενη θεραπεία είναι σωστή και ότι όλα τα σκουλήκια έχουν καταστραφεί.
Πρέπει να θυμόμαστε ότι η θεραπεία πρέπει να πραγματοποιείται υπό την επίβλεψη ειδικού. Η επαναλαμβανόμενη ανάλυση λαμβάνεται όχι νωρίτερα από 2 εβδομάδες μετά το τέλος της πορείας της θεραπείας. Είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι η πορεία της θεραπείας ολοκληρώθηκε με 3 αρνητικά τεστ με μεσοδιάστημα 2 εβδομάδων.
Πρόληψη
Μέτρα για την πρόληψη της ελμινθίασης:
- τήρηση μέτρων προσωπικής υγιεινής (πλύσιμο των χεριών πριν από το φαγητό, χρήση ατομικού
- προϊόντα προσωπικής υγιεινής, ατομικά εσώρουχα και κλινοσκεπάσματα).
- υποχρεωτικό πλύσιμο με νερό λαχανικών, φρούτων, χόρτων πριν από το φαγητό.
- πλήρης θερμική επεξεργασία κρέατος, ψαριού.
- καταπολέμηση των εντόμων που ρουφούν το αίμα.
- τακτικός υγρός καθαρισμός σε εσωτερικούς χώρους.
- πλήρης φροντίδα για τα κατοικίδια?
- τακτική αντικατάσταση εσωρούχων και κλινοσκεπασμάτων, με υποχρεωτικό σιδέρωμα.
- αποκλεισμός της κολύμβησης σε υδάτινα σώματα με μεγάλη πιθανότητα μόλυνσης από έλμινθους.
Όταν σχεδιάζετε μια εγκυμοσύνη, θα πρέπει να εξεταστείτε για ελμίνθους. Εάν υπάρχουν, είναι απαραίτητο να υποβληθείτε σε μια πορεία θεραπείας πριν από την εγκυμοσύνη, ώστε να μην βλάψετε το σώμα του παιδιού.
Η έγκαιρη και πλήρης αντιμετώπιση της οξείας μορφής ελμινθίασης είναι η πρόληψη της χρόνιας πορείας της νόσου.